Objectief gezien zijn er grofweg 2 grote verhaal lijnen over de situatie in Oekraine. Elke kant heeft zijn eigen verhaal en beweerd en/of gelooft dat het de waarheid is. Deze twee zijn, tot de essentie teruggebracht:

A. Oekraine is binnengevallen door Rusland, en moet zich verdedigen tegen deze invasie.

B. Er is een staatsgreep geweest in Oekraine, en het volk moet zich verdedigen tegen de dictatuur.

Het verschil aan beide kanten ligt in het geloof danwel ongeloof van 2 gebeurtenisses. Deze twee gebeurtenissen zijn, weinig verassend:

A. Er is een invasie door Rusland, dat de Krim en half Donbass heeft bezet. Een brute aanval uit het niets, van Rusland.

B. Er was een staatsgreep in Oekraine, Kiev (en elders), waardoor de democratie is vernield. Een brute aanval uit het niets, van Amerika.

Het is opmerkelijk, en schokkend, dat veel Nederlanders niets weten van de februari 2014 staatsgreep in Oekraine, ondanks alle beelden en verslagen die hiervan bestaan. Men kan werkelijk een opmerking vinden van iemand die meent te weten hoe het zit, die denkt dat in februari 2014 de gekozen regering van Oekraine simpelweg vervroegde verkiezingen uitschreef, en verder was er geen vuiltje aan de lucht.

Tegelijkertijd is het niet zo vreemd dat de Russen beschuldigt worden van een invasie in Donbass, omdat Rusland eerder ook heeft ingegrepen tegen de massamoord van Russen in Georgie, en niemand ontkent dat Rusland militaire actie heeft ontplooit op de Krim (alhoewel deze troepen daar al waren, per bestaand verdrag). Verder kan gesteld worden dat de Russische hulpgoederen voor Donbass, ook al is het humanitair, toch de Milities van Donbass indirect steunen. Of het gebeurd of niet, men kan een stapel rijst ook verkopen en van het geld wapens kopen, bijvoorbeeld; dat is verre van ondenkbaar.

Om objectief te blijven en niet te verzanden in een eindeloze feiten discussie, zou men – als het ware als een academische oefening – 2 alternatieve zienswijzen kunnen overdenken. 1. Beide gebeurtenissen zijn waar, en 2. Beide gebeurtenissen zijn onwaar.

1. Er was een staatsgreep in Oekraine, de democratie is vernield, het volk moet in opstand komen, maar slaagt vooralsnog alleen in Donbass. Er was ook een Russische invasie op de Krim en ook in Donbass, waar het Russische leger vecht met het Oekraiense leger.

2. Er was geen staatsgreep, en ook geen Russische invasie van de Krim of Donbass.

Nu kunnen we de situatie dus op 2 nieuwe manieren analyseren, om te zien wat juist en rechtvaardig is. In mogelijkheid 1. is Oekraine als Rechtstaat vernield, en is daarna dat gebied dat in dictatuur is gestort gedeeltelijk geannexeerd door Rusland. Men zou dat een laffe daad kunnen noemen, gebieden annexeren van een land dat stuk is gemaakt door een staatsgreep van neo-Nazis. Aan de andere kant zou men kunnen zeggen dat zo’n annexatie een zegen is voor de mensen die opgenomen worden in Rusland, omdat het ze beschermt tegen de uitgebroken chaos en bloeddorstigheid in eigen land. Deze mogelijkheid gaat dus ook nog 2 kanten op, afhankelijk van hoe de situatie zich ontwikkeld voor de mensen daar. Het probleem spitst zich toe op het algemene gedrag van Kiev versus Moskou, welke hoofdstad gedraagt zich beter in de gebieden onder haar controle. Het zal geen eenvoudige opgave zijn om deze vraag objectief te beantwoorden, en zelfs het beste onderzoek zal er uiteindelijk maar een slag naar moeten slaan, want er is altijd wel iemand te vinden die er anders over denkt. Op de Krim is heden geen burgeroorlog en gaat het dus relatief goed, maar in Donbass gaat het slecht. De vraag waarom het slecht gaat in Donbass, of dat komt door repressie oorlog van Kiev, of de Russische invasie, of beiden, is dan de volgende vraag.

In mogelijkheid 2. is er zowel geen invasie, als geen staatsgreep. Er is dus een opstand op de Krim en in Donbass door het volk zelf, tegen hun eigen gekozen regering. In deze lezing spitst de vraag zich toe op de vraag of afscheiding een basis mensen recht is, en in hoeverre de bevolking van Krim en Donbass echt achter deze opstand staan. Wederom zal deze kwestie niet zo heel eenvoudig te beantwoorden zijn, en zullen beide kanten hun eigen antwoorden hebben. Voor de kant van de huidige Oekraiense regering is er een stel terroristen los in Donbass, die het volk daar terroriseren. Voor de kant van de huidige regering van Novorossiya, zijn juist de mensen in Kiev een stelletje terrorristen, waartegen zij wel in opstand moesten komen; of dat nu een gekozen of staatsgreep regering is, doet er niet eens toe.

De vraag of afscheiding een recht is, voor aanzienlijke bevolkingsgroepen, is overigens in het algemeen al bevestigend beantwoord door het westen zelf. Het is ook nuttig voor Nederland om zich te realiseren dat Nederland zelf is ontstaan in een afscheidingsoorlog van Spanje (in 1566-1588 enz). Desondanks zijn er veel Imperialistisch ingestelde mensen, die graag kleinere bevolkingsgroepen onderdrukken ter meedere eer en glorie van hun eigen machtsbasis.

Conclusie: Er zijn geen eenvoudige conclusies te trekken op basis van oppervlakkige ideologische analyses. Het onderzoeken van alle feiten, alle kanten van het verhaal, de moderne alsook lang vervlogen historie – en van beide kanten, het onderzoeken van wat er nu precies gebeurd met de mensen in alle gebieden en van alle gezindten onder de diverse Staten, is de enige manier om een zinnig antwoord te geven op wat juist en rechtvaardig is.

Het gebrek in de westerse media om alle kanten van het verhaal, en nog meer kanten, routinematig aan het woord te laten en de dingen te laten zien die zij doen, laat zien dat het westen geen interesse heeft om op deze vraag een werkelijk antwoord te geven. De conclusie staat voor het westen al bij voorbaat vast, de lijnen waaraan het moet voldoen zijn met zwarte inkt dik aangezet, en daarbinnen wordt dat ingekleurd met passende nieuwsberichten, insinuaties en zelfoverschatting waar het westen en zeker Amerika beroemd om zijn, die de hysterie tegen de vermeende vijand tot maximale hoogte opzwepen. De nuance is totaal zoek. Wat men verder ook over de hele situatie in Oekraine kan vinden, deze gang van zaken in de westerse media is een stuitende ontwikkeling op zich.

Het lijkt er dus op dat de geesten in Europa en Amerika rijp gemaakt worden voor een 3rde wereldslachting, want dit is de manier waarop dat gedaan zou moeten worden als dat het doel is. Alhoewel Nederland de macht niet eens heeft om een wereldoorlog te ontketenen, heeft Amerika dat wel.

Het doel van dit artikel is, om het opgezweepte deel van Nederland zich te laten realiseren dat er ook een andere kant van het verhaal is, een kant die zij waarschijnlijk niet eens weten dat die bestaat. Het lijkt er werkelijk op dat het Nederlandse volk meent dat Rusland in alle openheid stukken van Oekraine annexeert, en dat zij – het heilige volk van het westen – daar terecht vraagtekens bij zetten. Alsof Rusland werkelijk open bloot beweerd dat zij Amsterdam en Washington zullen gaan annexeren, met als eerste stap Donetsk, met steun van een opgezweept Russisch publiek dat hongert naar de wereldmacht.

Dat het in feite het westerse publiek is dat in hoge mate opgezweept raakt voor oorlog door deze hoogst speculatieve interpretatie der feiten, daarvoor zijn zij blind. Dat de Russische Federatie in veel opzichten lijkt op de Europese Unie, daarvoor zijn zij blind. Dat net zo goed, zo niet met meer reden, gezegd kan worden dat de Europese Unie een land tegen haar wil heeft geannexeerd met een staatsgreep, namelijk Oekraine, als dat Moskou de stad Donetsk zou hebben geannexeerd met een staatsgreep daar, daarvoor zijn zij blind. Dat er ook normale mensen wonen aan alle kanten, die vrede willen maar toch loyaal zijn aan de Staat in hun eigen gebied, of dat nu de Staat in Kiev is, Novorossiya in Donetsk of Rusland is Moskou, zoals dat voor Nederlanders Den Haag is, daarvoor lijken zij blind.

Veel Nederlanders zouden zich daarom eens de vraag moeten stellen:

Wat is dit:

Een andere vraag die zij zich behoren te stellen is: met wat voor reden meent een ongeinformeerd en ongeintereseerd volk van Nederland, een agressieve, radicale en wilde mening te hebben over een stuk gebied dat recht onder Moskou ligt, en waar gevechten zijn uitgebroken ? Wat weten de meeste Nederlanders er van, en zelfs als het een Russische invasie zou zijn, wat heeft het met Nederland te maken, en waarom zou Nederland op oorlogsvoet moeten komen te staan met Rusland (nota bene!) omdat veel Nederlanders zich een agressieve houding aanmeten jegens Rusland; of erger nog: Russen in het algemeen – alsof die er op individuele basis meer aan kunnen doen dan zij zelf. Keer om van deze heilloze weg, volk van Nederland, want anders zou dit volk wel eens achter de Nazis aan de hel in gegooid kunnen worden, voor dezelfde misdaden.

Er bestaat geen kwaliteitsmedia meer in Nederland, het is over het algemeen tot op het bot verrot. NRC, Volkskrant, het journaal, het is tegenwoordig weinig meer dan een schaamteloze vertoning van propaganda, subtiele en onder humanitaire pretenties ingelepelde haat, pseudo-intellectualisme, cultureel chauvinisme, eenzijdigheid en schijnbaar bewust ingevoerde tunnelvisie. Wie bezit deze schandalige pseudo-media, wie adverteert er in, en welke machtcentra dienen zij ? Het begon al met onfatsoenlijke tekeningen in de NRC, onderwerpen – met fotos – die fatsoenlijke mensen uberhaupt niet in een krant willen zien. Dat was het moment om deze leugenkranten te dumpen, maar het is niet gebeurd. Wie klaagt over de Russische massa media, waar ook reden toe is, moet niet vergeten de eigen media onder een nog strengere loep te leggen als compensatie tegen de eigen natuurlijke volksarrogantie.

Schande over Nederland, schande schande driemaal schande. Hoe durft dit relatief kleine volk zich zo te misdragen, alsof het onaantastbaar is. Bidt om vergeving van de mensen in Donbass, en breng de hulpgoederen op gang om de al aangerichte schade te verzachten. Huil om Donbass, huil om de kinderen en grootouders, de vaders die hun huis vernield zien, de moeders die schuilen in de kelders mede voor de blinde en arrogante agressie uit Nederland.

(jb)

Ouders van een VMBO student schijnen de onderstaande foto op een facebook pagina gezet te hebben, om te laten zien wat hun kind voor lesmateriaal krijgt.

P.S.

De voorbereidingen voor de oorlog met Rusland zijn in volle gang: sancties, leugens, en zelfs kleine kinderen worden klaargestoomd om de loopgraven in te gaan op basis van een nieuwe anti-Rusland religie. Hoe ver zullen deze gekken opstoten bij deze derde poging, na Napoleon an Hitler ? Hoe ver zal de Russische tegenaanval deze keer moeten gaan om de westerse oorlogswilden te stoppen: tot Parijs of Berlijn, of Amsterdam deze keer ? Is dat wat Nederland wil ? Is dat wat ouders hun kinderen toewensen ? Als dit werkelijk een lesboek is, dan is het antwoord duidelijk: er is een grote groep Nederlanders die de totale oorlog wil. Laat ze beseffen wat ze willen, voordat ze krijgen waar ze om vragen.

Is het Alstublieft mogelijk, om kleine kinderen niet mee te slepen in de waanzin van de moderne politiek en oorlog ? Leer de kinderen geschiedenis van lang geleden, zaken die geen hete hangijzers meer zijn. Zeker voor kinderen in de lagere klassen, die snappen er toch allemaal niets van. De meeste volwassenen weten zelfs nauwelijks wat voor of achter is op historisch en politiek gebied, zoals blijkt uit de hedendaagse politiek. Laat de kinderen erbuiten. Politiek is voor volwassenen.

bron, bron, bron

P.S. Russia Today bericht op 24 juni 2015: link.

Men zou mensen kunnen indelen in 2 groepen: de mensen die algemene principes voor iedereen nastreven – de principiëlen (of met een overdreven negatief woord: de verraders), en de mensen die hoe slecht hun eigen land ook is de regering toch blijven steunen, de loyalen (of met een negatief woord: de hysterici). Beide groepen beschuldigen elkaar ervan verraders te zijn, en de algemene situatie van de maatschappij negatief te beïnvloeden. In werkelijkheid zijn dit in vredestijd niet twee groepen, maar twee uitersten op een glijdende schaal. De meeste mensen bevinden zich ergens tussen deze twee uitersten. Ze zijn voor Nederland, omdat ze denken dat het min of meer een Rechtstaat is die vrede nastreeft (niet perfect, maar toch beter dan bijna alle andere landen). Aan de andere kant vertrouwen de regering maar half, omdat ze corruptie vermoeden.

Om iets logisch bespreekbaar te maken, is het vaak handig iets eerst in een extreem te trekken om de bepalende kenmerken te identificeren, en daarna de analyse weer te normaliseren op de realiteit. Hierbij is het echter goed om te beseffen dat juist ten tijde van oorlog, de hysterie en polarisatie zo extreem kunnen worden dat er werkelijk twee groepen ontstaan die elkaar op leven en dood gaan bestrijden, en dat het meedoen in de strijd door mensen met twijfelachtige intelligentie de werkelijke situatie ook soms in een soort karikatuur van een serieuze denkwereld kan veranderen. Het extreme wordt dan alsnog realiteit, in al zijn dodelijke simpelheid. Deze realiteit dreigt nu door de oorloghitserij op het oostfront van de Europese Unie (Rusland). Zijn de mensen die oproepen tot kalmte nu de landverraders ? Wie durft te wijzen op het belang van de mensen in Donbass en Rusland, en de mensen in Oekraïne en Kiev de strijden voor hun democratische rechten tegen de Amerikaanse gewelddadige staatsgreep in: allemaal betaalde agenten van Poetin ? De hysterici winnen terrein, en dat op een achtergrond van een dreigende zware financiele crisis of zelfs financiele ineenstorting (zoals menig econoom voor waarschuwt, maar die worden genegeerd in de grote kranten op dit moment; oorlog moet nu al de mensen bezig houden nog voordat de economie in zeer slecht weer raakt.)

Mensen in de principiële categorie die in democratie geloven, en beseffen dat dit alleen op beperkte land grootte betekenisvol kan bestaan, die vinden dat: Rusland er is voor de Russen, Oekrïane voor de Oekrainers, en zo nodig Novorossiya voor de Novorossiyanen als die daar de meerderheden hebben. Deze principiële groep is in oorlogen in de regel tegen het aanvallende land, en voor het verdedigende land. Zij vinden als Nederland België binnen valt, dat elke gesneuvelde Nederlandse soldaat een overwinning is, totdat dit vuile plan in duigen valt. Voor de blinde loyalen of hysterici, betekend dit dat de principiëlen landverraders zijn: hoe kan iemand voor de Belgische troepen zijn, dat is de buitenlandse vijand ! Het zullen wel betaalde Belgische agenten zijn ! De principiëlen vinden echter precies hetzelfde van de Belgische troepen, als die Nederland binnen vallen: elke Belgische soldaat die hier ons land komt veroveren moet of gedood worden, of krijgsgevangen gemaakt, totdat dit vuile plan in duigen valt. Sommige principiëlen zullen vrijwillig vechten tegen de Belgische inval tot in de dood voor de Nederlandse Soevereiniteit, omdat ze woedend zijn over de schending van het Soevereiniteits principe voor Nederland binnen de Nederlandse grenzen, en het oneens zijn met de (zogenaamde) reden van de inval (ongetwijveld zal er een mooi verhaal over hulp aan de arme Nederlanders worden opgehangen in de Belgische kranten, in zo’n geval).

Het is eigenlijk precies hetzelfde concept, als dat het huis van de buren niet jou huis is, en jou buurman niet over jou bank in jou woonkamer gaat, etc. Kamers in huizen, huizen, dorpen, steden, provincies, landen, bilaterale en multinationale betrekkingen, het is eigenlijk allemaal een beetje hetzelfde principe. Wie ergens woont, leeft, die heeft daar de primaire rechten, zo simpel is het, zo praktisch is het.

Met andere woorden: als Amerika in Oekraïne een staatsgreep pleegt, en dat hebben zij gedaan, dan is dat misdadig. Wie akkoord is met dat soort misdaden, lijkt dus bij de blind loyalen of hysterici te horen. Het probleem hierbij is echter: mensen weten niet eens dat er een staatsgreep is gepleegd, en hoeveel geweld daarbij is gebruikt.

De kernvraag lijkt dus echter niet te zijn wie welk principe is goed, maar wat zijn de feiten. Echter, wie in hogere mate beheerst wordt door blinde nationale loyaliteit, die loopt het risico zich minder te interesseren voor het antwoord van over de andere kant van de grens. Dat zouden toch alleen maar leugens zijn, want ons land is het beste en de rest zijn toch maar leugenaars, oplichters, aan ons vijandig. Dat is tot op zekere hoogte de hysterie aan het werk. Het niveau waarop mensen blinde nationale loyaliteit nastreven of erdoor bezeten zijn, beïnvloed – soms dramatisch – aan hoeveel verschillende bronnen en feiten zij zich wensen bloot te stellen. Zelfs een staatsgreep door Nazi organisaties kunnen zij zo voor een goede zaak houden, want ze weten niet eens dat er Nazi organisaties bezig waren, ze weten niet eens dat Amerika achter de Staatsgreep zat. Voor hen is alles wat strijdig is met de oppermacht van de eigen illusies, een gerucht dat genegeerd mag worden, want er is geen bewijs voor bij hen bekend, omdat zij zulke bewijzen uberhaupt niet willen zien, of direct zullen afwijzen als zijnde een manipulatie.

Men kan ook zeggen dat het principe van blind nationalisme (ultra-nationalisme) de groep die door dik en dun de bazen van het land volgen (zoals voor Nazi Duitsland, Hitler op dat moment), ook principiëlen zijn op die manier. Zij denken (of soms lijkt het er meer op dat zij willen denken) dat Rusland de Oekraïne is binnengevallen. Ze negeren wat de bevolking in Donbass zelf doet en publiceert, en vinden oppervlakkige propaganda van de westerse zijde hierover genoeg informatie. Ze klagen Rusland aan onder het principe dat Kiev de baas was in Donbass en dat zou moeten blijven, zonder historisch besef van wat Oekraïne eigenlijk is, en wat de positie van Donbass is, of wie daar werkelijk woont. Ze gedragen zich alsof ze het principe van nationale Soevereiniteit belangrijk vinden, alsof ze tegen buitenlandse invasies zijn. Waarschijnlijk menen velen dat ook werkelijk.

Hitler deed hetzelfde toen hij de invasie van het militair zwakke Polen in scene zette, en zich als slachtoffer van een invasie voordeed, waarna hij het Oostfront militair opende. Hoe durfde Polen de Soevereiniteit van Nazi Duitsland te schenden ! Wat een mooie man van principes, die Hitler ? Aan de andere kant is het denkbaar dat sommige doeleinden van Hitler zelfs niet eens onredelijk waren (en die hij dus handig uitbuitte), zoals het opnieuw binnen Duitsland brengen van land waar toch vooral Duitsers wonen en die wellicht voor een dergelijke aansluiting waren. Zo wordt dan weer het principe ondersteund dat elke situatie goed bestudeer moet worden, om een juist oordeel te kunnen vellen. Hoor en wederhoor van alle partijen zelf, is hier cruciaal.

Het kern element van verschil lijkt er dus in te liggen dat de groep A, de blind nationaal “loyalen” of “hysterici” zich probeerd voor te doen als een groep die principes nastreeft, maar daarbij in meer of mindere mate het gezichtspunt van de andere partij uit het oog verliest. Een gedeelte van de feiten wordt simpelweg als niet bestaand verondersteld, en is dan in de regel ook vaak volkomen onbekend bij de ultra-nationalisten die de westerse coup in Kiev steunen. Wat de mensen in Donbass zeggen, wat Rusland zegt, historische details over het ontstaan van het grensgebied, enzovoorts: deze worden vaak onderschat of zelfs totaal verborgen gehouden voor het algemene publiek. Er vind dus geen hoor en wederhoor plaats, en een verschraling van het debat, een verschraling van de feitenkennis die hoort bij een fatsoenlijk oordeel over een situatie als in Donbass. Het probleem is feitenkennis, het probleem is het gebrek aan ongefilterde wederhoor.

De principiëlen aan de andere kant, die toch al gewend zijn het eigen land als door en door corrupt te beschouwed – gezien de bloedige Imperialistische oorlogen van Nederland zelf, die niet onderdeden voor de brutaliteit en het Imperialisme van de Nazis – die kijken juist met een andere bril naar de situatie: alle landen zijn corrupt, en de Nederlandse media verkopen aan de lopende band leugens over de kern onderwerpen: het Grote Geld, de Economie, de top politiek in Nederland, en misschien wel de grootste bron van leugens: alles wat met oorlog te maken heeft. Zeker daar waar de Nederlandse Oligarchie een speler is in een oorlog bloeien de leugens op zoals in Indonesië toen, en nu Donbass. Zowel via de E.U. als de Shell olievelden, die zijn verloren voor het westen in het gebied van Novorossiya, zijn er Nederlandse belangen in het spel voor de extreem rijken. Deze kant van de principiëlen gaat dus al snel op zoek naar niet direct aan een overheid verbonden nieuwsbronnen, op zoek naar wat hun collega critici zeggen in andere landen. Wat vinden de mensen daar, die zowel kritiek hebben op Rusland, als op Kiev, als zelfs op Novorossiya zelf, van de situatie ? Wat vinden de mensen daar, mensen die een minimum aan intelligentie en eerlijkheid lijken te hebben ? Wat lijken verder niet politiek gemotiveerde burgers te zeggen, over de situatie in de eigen straat, wat is hun oordeel over hun eigen totaal verwoeste huis ? Niet 1 of 2 personen: door blijven zoeken naar de waarheid. Waar zijn de bewijzen voor het één en ander ? Wat zijn de onbetwiste achtergronden ?

Door de ontdekking van vaak diametraal tegenovergestelde feiten die uit zo’n vraag voortkomen, ontstaat ook een diametraal tegenovergestelde conclusie dan die welke de Nederlandse heersende klasse het zich niet informerende volksdeel graag voorhoudt. Juist uit hoofde van het principe van het zelfbeschikkingsrecht van volkeren (Donbass is ongeveer even groot als Nederland ten tijde van de Opstand tegen Alva en de gruwelijke Inquisitie, en er is een zelfbeschikkings Referendum geweest in Donbass na de Amerikaanse staatsgreep in Kiev), juist uit hoofde van het een ander land niet mogen binnen vallen (de Amerikaanse staatsgreep van februari 2014 is een vorm van een indirecte invasie houden in een land), komen de geïnformeerde principiëlen op basis van dezelfde principes als de anderen, tot een tegenovergestelde conclusie: Novorossiya moet gesteund worden tegen de terreur van de westerse staatsgreep in Kiev.

Een tweede conclusie uit dit alles zou kunnen zijn, dat eenieder erop verdacht moet zijn en blijven nooit de argumenten die van over de grens komen te negeren. Neem geen genoegen met door nationale media gefilterde en mogelijk gemanipuleerde informatie, die zich voordoet als zijnde de stem van de volkeren daar. Als het massa media betreft, dan zijn de belangen zeer groot bij het verdraaien van de feiten. Het gaat over miljarden Euros aan contracten. Er zijn mensen die bereidt zijn voor zoveel geld te liegen en te moorden, ook in Nederland. Als de grote kranten een interview houden van iemand in Donetsk (Donbass, Novorossiya), dan is dat nog steeds primair de Nederlandse spreekbuis. We hebben bij de Nederlandse media niet te maken met iemand die een paar uur in de week de tijd heeft om iets in elkaar te draaien, en eenvoudigweg de middelen en kunde mist om een glad propaganda verhaal in elkaar te knopen. Het zijn geen ‘wilde’ telefoon videotjes, of in woede geschreven brieven door eenvoudige burgers. De massa media heeft eindeloos de tijd, en bergen met geld, om te doen waar zij zin in hebben met een gebeurtenis. Het kost tijd en aandacht om erachter te komen wat de bronnen in Donbass en omstreken werkelijk zelf zeggen (kennis van Engels of liever Russisch en Oekraiens is hierbij minimaal nodig).

South Front Nederland vertegenwoordigt de opinie en feiten die worden aangedragen door de mensen in het bredere gebied zelf, waarbij sommige bronnen ook vijandig staan tegenover de Russische Oligarchen, maar ook de Oligarchen in het westen, en zelfs de Oligarchen in Novorossiya. Als ergens kritiek klinkt ook op Rusland, dan is het Novorossiya zelf (!). Russische invasie ? Uiteraard dreigt nu door een dergelijke positie een nieuwe vorm van ultra-nationalisme te ontstaan: alles wat met Novorossiya te maken heeft zou daarom goed zijn, en alles wat met de NAVO te maken heeft zou daarom slecht zijn. Het is belangrijk om altijd kritisch te blijven en door te zoeken naar geloofwaardig bewijsmateriaal en geloofwaardiger bronnen; bronnen die zelf geen financiele belangen hebben.

Kazzura lijkt bijzonder kritisch te zijn op dit vlak, en is ook bekend van zijn kritische houding bij ook maar de minste vorm van schendingen van het Krijgsgevangenen verdrag van Geneve aan de kant van Novorossiya. Kazzura is inmiddels gevlucht naar Moskou, en is één van de weinige Engelse video nieuws bronnen over het gebied. Omdat hij teveel moet werken kan hij tegenwoordig niet veel vertalen, zo berichtte hij op zijn youtube kanaal. Hier ziet men de Russische betaalde agenten aan het werk ? Ze betalen niet eens iemand die al vrijwillig talloze videos vertaald vanuit het gezichtspunt van Novorossiya zelf, die nota bene in Moskou zit. De laatste weken is er bijna geen video meer van Kazzura. Het machtige media circus van Poetin, dat zelfs Nederlanders opkoopt voor propaganda ? Vergeet het maar ! Het lijkt erop dat Rusland de buitenland propaganda (zo U wilt) bedrijft via Russia Today, en dat is het. Dat is wat ze er aan doen, en de rest moeten mensen zelf maar uitzoeken. Misschien is dat niet zo vreemd, als je ziet dat de pro-democratie beweging die ook de anti-maidan als uiting heeft, een tak kent die kritiek heeft op Rusland en de Russische oligarchen. Een tak die zowel Oekraïne als Rusland graag economisch en staatskundig zou hervormen.

Zo blijkt dan maar weer, hoe eenzijdig het spookverhaal van de zogenaamde Russische invasie is. Het is een complete afleidingsmaneuvre van de echte problemen die spelen. Is er een sterke pro-Russiche fractie aanwezig in Donbass ? Absoluut, niemand ontkend dat. Maar het is geen Russiche invasie, en de kern van de zaak is gelegen in binnenlandse politiek, de terreur van Kiev, zelfs voor de sterk pro-Russische fractie. Onderzoekt de dingen, alvorens een oordeel te geven. Het zou Nederland in dezen minimaal passen om terug te keren naar de principes van Batavia: de neutraliteit tussen de grootmachten. Beter zou zijn om humanitaire hulp te bieden aan Donbass, en Rusland hierbij assisteren. Waar is de Nederlandse vrijgevigheid, voor Donbass ? Is wars van alle politieke leuterkoek, onder welke hoofdstad dat gebied ook zal vallen uiteindelijk, is dat niet de primaire kwestie ?

Sinds wanneer is Rusland een aartsvijand van Nederland ? Wie heeft belang bij deze uit het niets opgeklopte oorlogshysterie. Rusland is eerder een land met wie wij op goede voet staan, hetgeen al terug gaat op Peter de Grote die hier schepen leerde bouwen, en later vernietigde Rusland de Nazis, waarna het westfront voorspelbaar ook instortte onder relatief matige Amerikaanse druk. De rug van de Nazis in de 2de wereldoorlog werd gebroken door Rusland, niet door Amerika. Zeker niet het Amerika van vandaag de dag, dat wordt beheerst door gevaarlijke Mafias zoals de Nazi collaborateur Bush familie (!). Amerika maakt van Rusland hun aartsvijand. Wat hebben wij met dergelijke lage zaken te maken ? Amerika zou ons even graag op de vuilnisbelt dumpen als ze daar wat aan denken te kunnen verdienen, als ze dat met Irak en hun Saddam Hussein zetbaas gedaan hebben. We hebben geen bondgenoot nodig, die on in oorlog brengt met Rusland, voor de eigen vuile plannen. Nederland is historisch tegen de Nazis, niet voor de Nazis. Waarom is dit ineens andersom ?

Wat hier ook speelt, is dat het westen wél buitenlandse groepen financieert voor propaganda, zoals Soros onlangs zelf toegaf (Soros is overigens ook een Nazi collaborateur (!)). Omdat het westen het zelf doet, kleuren revoluties op touw zetten, invasies houden in talloze landen en zelfs terreur groepen steunt zoals ISIS (!!), denken ze (of hun blinde loyalisten) direct dat andere landen dat dus ook doen. Het is haast de blik van een schurk, die denkt dat de rest hem dus ook in de maling neemt, want daar is hij zelf mee bezig. De schurk ziet alleen maar schurken om zich heen, hij weet niet beter. In feite zijn er ook allerlei normale mensen aan beide kanten van de grenzen, die vrede willen en de waarheid proberen te vertellen, naar beste eer en geweten.

jos

P.S.

Het spijt me dat het weer zo lang wordt. Sorry als het hierdoor onleesbaar is geworden. Hoe dan ook lijkt het ondergetekende goed om eens duidelijk te maken waarom voor Novorossiya zijn goed is, en dat dit niets te maken heeft met een fundamentele pro-Russische instelling, of het simpelweg onware idee dat hier omkoping in het spel zou zijn. Wie verdacht wil zijn op de vooroordelen van ondergetekende op principe niveau: een vooroordeel dat hier zou kunnen meespelen is dat kleine landen beter zijn dan grote (zie law4.org). Dit betekend een soort vooroordeel tegen zowel Amerika, de E.U. en Rusland (reuzachtige), ten opzichte van Nederland en Volksrepublieken Donetsk en Lugansk (veel kleiner). Oekraïne met zo’n 50 miljoen mensen geldt hier ook als een reuzachtig Imperium. Als er een land is dat speciale loyaliteit verdiend, is het Zwitserland: een land met een sterke democratie, dat zich de E.U. van het lijf heeft weten te houden. Het laatste voorbeeld land in west Europa. Nederland heeft door hebzucht en wanbeleid die status verloren.