Door Erik Toonen, bron (verscheen op 22 februari 2015).
Ik ontving gisteren een boeiende email van iemand in Tblisi, die vertelde dat tijdens de NAVO oefening Breeze 2014, het Georgische leger (en luchtmacht betrokken) was. Ook al was Breeze voornamelijk een maritieme NAVO oefening, er was ook luchtmacht van Bulgarije, Roemenië, Turkije, Griekenland, Italië en Engeland bij betrokken. Het werd gehost door Oekraïne, in samenwerking met Georgische partners, welke ook een aantal vliegtuigen ter beschikking stelden.
Herinneren we ons allemaal nog de radarbeelden die de Russen al vrij snel verstrekten. Daarop was duidelijk het radarsignatuur van een Sukhoi 25 zichtbaar, die zich in de nabijheid van MH17 bevond. Verschillende “experts” waaronder Peter Haisenko beweerden ook, dat de cockpitsectie van MH17 kogelgaten van een 30mm kanon bevatte en MH17 door kanonvuur zou zijn neergeschoten. Daarnaast kan schade van een R-60 of R-73 ook dergelijke gaten veroorzaken. Iedere air-to-air missile met een proximity fuse kan een “large number of high energy objects” veroorzaken.
“The passive infrared homing head supports target lock-on before launch. Guidance to the predicted position is by the proportional navigation method. The missile’s combat equipment consists of an active proximity (radar or laser) fuze and impact fuze and a continuous-rod warhead.”
Dit verhaal werd echter afgedaan als onmogelijk, omdat een standaard SU-25, zoals in gebruik bij de Oekraïense luchtmacht, niet boven de 7000 meter zou kunnen opereren zonder grote aanpassingen.
De Russen hebben intussen wel bewezen, dat een standaard SU-25 gemakkelijk de 13 kilometer kan halen, mits de piloot een zuurstofmaster draagt (een SU-25 heeft geen drukcabine). Dan nog, zou de bewapening van deze toestellen ontoereikend zijn voor een dergelijke operatie. Deze toestellen zijn gebouwd voor aanvallen op gronddoelen (tanks, pantserwagens e.d.) en vizier en richtmiddelen zouden het nagenoeg onmogelijk maken een snel bewegend vliegtuig te raken.
De Russische radarpresentatie over het luchtruim boven Oost-Oekraïne. Het radarsignatuur van een Oekraïense SU-25 is natuurlijk gelijk aan een Georgische SU-25KM. Dat de Russen dit een Oekraïense SU-25 is omdat zij ervan uit gingen dat er alleen Oekraïense gevechtsvliegtuigen boven Oekraïne opereerden. Deze toestellen hebben geen transponder.
Nu blijkt echter de Georgische luchtmacht te beschikken over 12 SU-25KM “Scorpion” toestellen. Dit zijn heftig gemodificeerde Sukhoi 25 toestellen met drukcabine, verhoogt plafond en moderne NATO richtmiddelen en vuurgeleiding. Een toestel wat makkelijk boven de 10 kilometer kan vliegen en is uitgerust met kanon en geleide wapens om ook vijandelijke vliegtuigen neer te halen. Interessant detail is ook nog, dat de elektronische upgrade is uitgevoerd door Elbit Systems in Israël. De overige modificaties zijn uit hand van Sukhoi zelf en Tbilisi Aircraft Manufacturing (TAM), een fabriek die notabene door de Russen in 2008 is platgegooid. Dit toestel is zeer modern, voldoet aan alle NATO standaarden….. en het was boven Oekraïne in juli.
Su-25KM “Scorpion” van de Georgische luchtmacht gestationeerd in Tbilisi, maar betrokken bij de NAVO oefening “Breeze”, welke afliep op 17 juli 2014.Oekraïense Sukhoi 25 op hoogte. Zou u vanaf de grond als leek het verschil kunnen zien?
De vraag is of Amerika, mochten deze achter de aanslag zitten, mannen als Poroshenko of Yatsenyuk zouden vertrouwen bij een dergelijke “false flag” operatie. Liever zou Amerika voor dit doel betrouwbare mensen inzetten en dan ook nog liefst binnen het NATO bondgenootschap. De voormalige Georgische president Michail Saakasjvili is zo een persoon. Een goede vriend van mannen als John McCain, Joe Biden en Ihor Kolomoisky. Gewaardeerd binnen de Georgische luchtmacht en een enorme Rusland en Putin hater. De ideale man voor de job. Dat hij nu een belangrijke post binnen de Oekraïense regering vervult, ook al staat hij op de Interpol lijst van gezochte mensen, is misschien ook een teken. Valt nog toe te voegen, dat zijn “goede” vriend Ihor Kolomoisky eigenaar is van verschillende militaire eenheden zoals het Azov Bataljon, het Aidar Bataljon, het Donbass Bataljon; en het Dniepr-1 (of Dnipro-1) Bataljon. Deze man was ook gouverneur van de Dnipropetrovsk Oblast op 17 juli. Onder zijn manschappen vechten veel huurlingen uit Roemenie, Zweden, Duitsland, Israel en jawel, Georgië.
Dat Michail Saakasjvili geen moeite heeft met oorlog is bekend. Hij was de man die het Georgische leger in 2008 Zuid-Ossetië liet binnentrekken bij Tsinvali. Dit lokte een korte maar heftige oorlog uit met Rusland, welke met tanks Zuid-Ossetië te hulp schoot en oprukte naar Tsinvali. Saakasjvili verklaarde aan het westen, dat hij zijn land tegen Rusland wou verdedigen en vroeg de NAVO om hulp. Later is wel gebleken dat Oseten, die een Russisch paspoort bezitten onrechtmatig door Georgië zijn aangevallen en dat Rusland alle recht had deze “afvallige” provincie te verdedigen. Het is bekend dat Saakasjvili betrokken is bij diverse fraudezaken en dat is ook de reden dat Georgië nu vraagt om zijn uitlevering.
Amerika en Oekraïne hebben direct na de crash van MH17 beweert dat er een Buk, in handen van de Rebellen en geleverd door Rusland gebruikt zou zijn. Harde bewijzen zijn echter nooit geleverd. Vanaf het begin is de mogelijkheid van een Sukhoi 25 afgedaan als onmogelijk. Oekraïne zou de 17e juli geen toestellen boven Oost-Oekraïne hebben gevlogen, ook al hebben vele ooggetuigen één of meerdere “gevechtsvliegtuigen” in de nabijheid van MH17 hebben gezien. Dat een Georgische SU-25 een andere kleurstelling heeft dan Oekraïense SU-25 is weinig interessant. Beide hebben een lichtgekleurde onderzijde en of deze getuigen dit verschil zouden hebben kunnen zien is ook nog de vraag. Daarbij kan een Georgische Sukhoi 25 ook nog met Oekraïense kleuren hebben gevlogen die dag. Is zeker een boeiende hypothese en zeker het onderzoeken waard lijkt mij.
De Israelische cockpit van de Sukhoi-25 Scorpion
Er zijn nooit echte bewijzen van de inzet van Buk-M/SA-11 systeem geleverd. Ik heb reeds eerder aangetoont dat de inzet van een Buk TELAR vanaf de aangewezen vuurrpositie onmogelijk was. Oekraïense documenten die spraken over fragmenten van een Buk warhead kunnen ook “mist” hebben veroorzaakt en misschien wel doelbewust zijn gepubliceerd, om deze hypothese te blijven ondersteunen. Laten we niet vergeten, dat ook de Nederlandse Raad voor de Veiligheid nooit bekend heeft gemaakt, welke scherven er in de cockpit, de piloten en hun stoelen zijn aangetroffen. Zijn dit scherven van een Georgische air-to-air missile, bijvoorbeeld een R-73 Vympel (AA-11 Archer) of van 30 mm granaten uit een GSh-30-2 , zou dit heel pijnlijk voor de NAVO zijn. Misschien juist ook daarom, dat Amerika nooit hun radarbeelden heeft vrijgegeven.
Moskou, 28 Juli 2015, TASS bericht: Eduard Basurin van het Donetsk Ministerie van Defensie zei dat granaat resten gevonden zijn van een kaliber van 203 millitemer, die erop duiden dat Kiev de 2S7 “Pion” zware houwitser inzet in de beschietingen van Donbass. Het bereik van de 2S7 “Pion” is 47 kilometer, en is onder meer in staat om tactische nucleaire granaten af te vuren.
Tochka-U, Smerch, Uragan
Inzet van hoge kalibers door Kiev is niet nieuw, zoals de inzet van de Tochka-U raket met een kaliber van 650mm bij een vermoedelijke poging om een lek te veroorzaken in een nucleaire ondergrondse opslag in Donbass. Meerdere raketten werden afgevuurt op de opslag, maar misten doel (bron). De Smerch meervoudige raketlanceer installatie heeft een kaliber van 300mm, de Uragan een kaliber van 220mm. Deze en andere zware wapens zouden teruggetrokken moeten zijn op grote afstand van het front, volgens het Minsk akkoord. De inzet van het zware wapen is een schending van het Minsk vredesakkoord.
S27 ‘PION’ in het Toruń Artillerie museum. Foto: Bogusław
Ongeveer twintig leden van het ultra-rechtse bataljon Aidar raakten slaags met ongeveer 150 mensen in een dorp bij Dnepropetrovsk. De Bataljonsleden arriveerden in een gevechtsvoertuig (ICV-1), en riepen dat zij het dorp kwamen zuiveren van pro-Russische mensen. Er braken gevechten uit waarbij messen en geweerkolven werden gebruikt. Nadat Aidar in de lucht had geschoten, schoten zij ook op de benen van de dorpelingen. De man in de tank dreigde over de dorpelingen heen te zullen rijden.
Slachtoffer rel.
Ambulances arriveerden en brachten gewonden weg. De politie arriveerde en stelde zich op tussen beide groepen. Er werden geen arrestaties van Aidar leden verricht. De man die de politie had gebeld over een rel zei dat Aidar hem geslagen had, maar later trok hij die aanklacht in.
Zie ook: 50 000 slachtoffers in Donbass (10 feb 2015). Een visualisatie van het 10x hogere cijfer van de Duitse Geheime dienst zou betekenen dat men ieder zwart blokje in de bovenstaande tekening zou moeten zien als ongeveer 10 doden (twee gezinnen met 3 kinderen).
overzicht oorlog
De oorlog is uitgebroken op 2 mei 2014, enkele maanden na de bloedige Amerikaanse staatsgreep in Kiev. Velen in Oekraïne wensten niet te leven onder de rechts-radicalen en Amerikanen, maar alleen in het oosten van Oekraïne hield de Opstand stand. Een deel van de opstandelingen wil terug naar het Rusland waar zij tot 1991 deel van uitmaakten, en een daarmee verbonden deel wil een nieuwe onafhankelijke Staat vormen: Novorossia. Oekraïne is altijd taalkundig en politiek verdeeld geweest, en kwam per toeval in zijn huidige grenzen tot stand door de ineenstorting van de Soviet Unie.
Er vielen doden in gevechten tussen het Nazi bataljon “Aidar” en de 92ste Brigade van de strijdkrachten van Oekraïne, bericht South Front.
28.07.2015 Militair Rapport van Novorossia
Er waren verder beschietingen op verschillende plaatsen aan het front, onder meer bij Gorlovka. De OVSE missie in Shirokino werd beschoten vanuit het door Kiev beheerste deel van Shirokino, één lid van de OVSE raakte licht gewond. Shirokino ligt in het uiterste zuiden, en werd onlangs unilateraal gedemilitariseerd door Novorossia. Opmerkelijk genoeg, voegt South Front toe, vond de OVSE deze beschieting een ongewenst gebeuren [daar waar het beschieten van volksrepublieken Donetsk en Lugansk hen niet veel lijkt te kunnen schelen.]
Achtergrond: Aidar bataljon
Bataljon Aidar hoort bij de ultra-rechtse groeperingen die de maximale oorlog tegen Donbass willen. Volgens wikipedia wordt Aidar ondersteund door Oligarch Ihor Kolomoyskyi, met wie Oligarch en zelf uitgeroepen President Peroshenko ruzie heeft. De ultra-rechtse koepel beweging Rechtse Sector riep onlangs op tot een nieuwe Revolutie tegen het regime in Kiev, waar hun eigen leider Dmitry Yarosh die de oproep deed, ook onderdeel van uit maakt. De ultra-rechtse vrijwillige bataljons waren nooit goed onder discipline gebracht binnen de strijdkrachten van Kiev (de Euro-maidan staatsgreep plegers), ondanks pogingen hiertoe door Kiev.
De auteur van onderstaande artikel is Erik Toonen. Hij wordt bedreigt via e-mail vanwege zijn opinie over MH17, en is daarom gestopt met zijn webpagina over MH17. Hij had 1500 bezoekers per dag. Zijn laatste bericht: Ik stop er hier mee. Een uitgebreid artikel van zijn hand verscheen op De Lange Mars, en is nu niet meer te lezen op de MH17 web pagina van Erik Toonen.
Het was gisteren precies een jaar geleden dat vlucht MH17 werd neergeschoten en neerkwam bij het dorpje Grabovo in Oost-Oekraïne. De Nederlandse pers is de laatste dagen in staat geweest om het drama “Griekenland” even naar de achtergrond te verdringen, en ons weer op te zadelen met hun Westerse propaganda. “Het waren de separatisten”, “Putin zat erachter”, “Onze Nederlanders zijn door een Russische raket vermoord”. U heeft het waarschijnlijk allemaal wel gezien op televisie. Natuurlijk leef ook ik mee met de nabestaanden van deze tragische gebeurtenis, maar ik verzet me tegen de wijze waarop deze trieste gebeurtenis wordt uitgebuit door onze politiek en media, om foute politieke beslissingen recht te praten en ons, het volk, te besodemieteren. Een eerlijk en onafhankelijk onderzoek is er nooit geweest mijnheer Rutte. Ieder onderzoek dat begint met de aanname dat de schuldige al bekend is, is gedoemd om te mislukken. En het zielige verzoek aan Putin, om toch alsjeblieft niet tegen te stemmen in de veiligheidsraad slaat wel alles. Natuurlijk gaat Putin tegen stemmen. Rusland is het enige land geweest dat daadwerkelijk alle data en onderzoeksresultaten ter beschikking heeft gesteld. Toch mag Rusland geen deel uitmaken van het onderzoek (omdat ze mogelijk betrokken zouden zijn geweest) en Oekraïne wel? Ik ben absoluut geen fan van Putin persoonlijk, maar wel van de door hen gevolgde buitenlandse politiek.
Putin stelt dat eerst het onderzoeksrapport maar eens gepubliceerd en geanalyseerd moet worden. Daarna kan er gesproken worden over de oprichting van een Internationaal tribunaal. En gelijk heeft hij, zoals wel vaker tegenwoordig.
U leest mijn blog. U bent dus duidelijk ook geïnteresseerd in de ware toedracht van het MH17 drama, anders zou u genoegen nemen met de leugens uit de Telegraaf, het Algemeen Dagblad, de Volkskrant, of nog erger, de verslaggeving op de publieke omroep en RTL. Gelukkig. Sinds mijn laatste artikel op deze blog ben ik veel verder gekomen met mijn onderzoek, heb ik met mensen in Dnjipropretrovsk gesproken en vele Russische onderzoeksrapporten mogen inkijken. Zelfs het voorlopige onderzoeksrapport is mij ter beschikking gesteld en heb ik kunnen doornemen. Voor mij is het hele plaatje nu wel duidelijk geworden. Ik heb redelijk inzicht in de reden van deze laffe aanslag, de personen die verantwoordelijk waren en de door hen ingezette middelen. Van veel van deze “veronderstellingen” bezit ik ook bewijs, hetzij in geschrift of middels foto´s. Helaas is er echter geen Nederlandse krant in geïnteresseerd. Zij hebben hun opdracht (uit Den Haag) en daar houden ze zich als echte patriotten aan.
Voor ik verder ga, zou ik willen aanraden mijn artikel van 20 februari j.l., “MH17: Toch een SU-25 betrokken” [2] nog even te lezen. Reeds in februari was ik op de hoogte gesteld van de inzet van Georgische SU-25 toestellen boven Oekraïne. Dit werd destijds met veel ongeloof ontvangen, maar steeds meer instanties beginnen dit nu toch serieus te nemen en ook de laatste onthullingen van Albert Naryshkin zetten mijn hypothese kracht bij. Daarnaast is het nuttig mijn artikel van 26 februari j.l., “De man achter MH17: Ihor Kolomoyskyi?[2]” even door te nemen. Dat maakt het lezen van mijn artikel eenvoudiger, omdat er veel namen in voorkomen.
Het gebruikte wapen:
Op 20 februari was mij al duidelijk dat vlucht MH17 niet door een Buk raket uit de lucht kon zijn gehaald en toen ik ik erachter kwam dat op 16 en 17 juli 2014 gemodificeerde SU-25 gevechtsvliegtuigen actief waren boven Oekraïne ging er een lampje branden. Deze toestellen, SU-25KM, van de Georgische luchtmacht waren niet geheel toevallig betrokken bij NAVO operatie “Sea Breeze 2014 Breeze 2014″. Georgïe is een land, dat geen deel uitmaakt van de NAVO, maar dat wel erg graag wil. Ze hebben destijds een aantal van hun “oude” SU-25 toestellen (nog uit de Sovjet periode) in Israël laten modificeren om aan NAVO specificaties te laten voldoen, inclusief nieuwe wapensystemen. Daarover straks meer. Mijn kennis van moderne wapensystemen is echter beperkt en gelukkig zijn een aantal bevriende wapenspecialisten hiermee aan het werk gegaan en zijn tot nieuwe inzichten gekomen. De laatste onderzoeken van Russische zijde, gepubliceerd door Albert Naryshkin wil ik u daarom niet onthouden. Zij komen tot de conclusie dat MH17 is neergehaald door een air-to-air raket van het type Python 4 of Python 5. Een moderne raket van Israëlische makelij, welke veel beter aansluit bij de toegebrachte schade als mijn eerdere aanname dat het om een R-60 of R-73 zou gaan.
Belangrijkste argumenten van deze Russische specialisten zijn nauwkeurige analyse van de inslagen over de gehele romp, de grootte van deze inslagen en de berekeningen van de snelheid, waarmee deze insloegen op de romp.
In totaal hebben deze specialisten 230 inslagen kunnen tellen in gevonden fragmenten van de cockpitsectie en deze nauwkeurig in een 3D simulatie vastgelegd, waardoor ze heel nauwkeurig de “blast zone” konden bepalen.
inslagen
Er kon zo worden bepaald, dat de warhead erg dicht bij de cockpit explodeerde; op een afstand tussen de 0,8 en 1,6 meter en ter hoogte van het schuifvenstertje van de kapitein.
De grootte en vorm van de gaten, veroorzaakt door de fragmenten van de warhead konden nauwkeurig worden vastgesteld en geanalyseerd, waardoor het voor deze wapenexperts was vast te stellen, welk wapen de schade veroorzaakt heeft.
Van 86% van de in deze sectie aangetroffen gaten, 186 in totaal, werd een diameter gemeten tussen de 6mm en 13mm, het merendeel daarvan met een maximum diameter van 8mm.
cockpitsectie
cockpitsectie
Deze metingen bracht de groep van wapenexperts tot het kunnen bepalen van de grootte van de fragmenten van de warhead. Veel warheads maken gebruik van 2 verschillende maten fragmenten, het merendeel van de gaten, zou dan ook uit 2 verschillende diameters moeten bestaan. In het geval van MH17 is dit juist niet het geval.
De fragmenten zijn vastgesteld als vierkante blokjes van 8mm x 8mm x 6mm, met een afwijking van 0,5mm, vermoedelijk van staal met een gewicht van 3 gram per element. Het totaal aantal fragmenten ligt tussen de 2000 en de 4000. Het totaal van deze elementen zou liggen tussen de 4,88 en de 14,8 kilogram.
Eerder werd een rapport vrijgegeven, geschreven door wapenspecialisten van het Russische Almaz-Antey concern (een groot Russisch militair wapenconcern), wat claimde dat de elementen een “vlindervormige” vorm zouden hebben, gelijk als die van een buk warhead. Deze buk elementen hebben echter een gewicht van 8,1 gram, bijna het dubbele van de elementen die de romp van MH17 hebben doorboord. Zij concluderen dan ook, dat het zeer waarschijnlijk is, dat er geen buk raket systeem is betrokken bij de aanslag op MH17. Met een zekerheid van 95% (zeer hoog bij dit soort onderzoek), konden de specialisten vaststellen, dat het totale gewicht van de warhead (explosief plus fragmentatie elementen) moet hebben gelegen tussen de 10kg en maximaal 40kg.
zij aanzicht cockpit
Het rapport beschrijft ook, dat surface-to-air raketten, gemaakt door de Sovjet Unie en Rusland, gebruik maken van warheads met een groter gewicht dan 40kg en deze bevatten ook meerdere typen fragmentatie elementen. Hetzelfde geldt voor Russische air-to-air raketten als de R-70 en R-73. Deze hebben welliswaar een kleinere warhead, maar maken gebruik van verschillende maten fragmentatie elementen. Iets wat inzet van deze wapens in het geval van MH17 dus uitsluiten.
Een groot aantal niet-Russische air-to-air raketten maken gebruik van de teruggevonden karakteristieken. Tot op heden zijn echter geen fragmenten teruggevonden, die een 100% match met de gebruikte warhead kunnen vaststellen.
De aangetroffen fragmenten op de crashsite, waarvan in de pers wordt aangenomen, dat ze afkomstig zijn van een buk warhead zijn daar neergelegd door de SBU. Dit wordt ook door documenten aangetoond, welke ik in mijn bezit heb. De reden daarvoor kom ik straks op terug.
De schade, toegebracht aan MH17, staat echter wel toe, zonder fysiek bewijs, te bepalen welk wapen gebruikt zou kunnen zijn.
De raket, welke MH17 aanviel, maakte gebruik van een zogenaamde “passive radar homing head”, wat verklaard waarom de warhead explodeerde op zo kleine afstand van de cockpit. Onder de kunststof neuskegel van een Boeing 777-200, bevind zich de surveillance radar, welke gedurende de gehele vlucht actief is. De raket moet deze actieve radar als doel hebben gesteld bij de aanval op het vliegtuig.
Naast “homing radar” kan de raket ook zijn uitgerust met een geavanceerde, matrix type, infrarode doelzoeker, welke de raket in staat stelt de grootte en type van het doel te bepalen en zich te richten op de meest vitale delen van het doel. In het geval van een Boeing 777 verkeersvliegtuig, is dat de cockpit. Een computersimulatie, uitgevoerd door de Russische wapenspecialisten, bewees dat dergelijke raketten, met soortgelijke besturing, de cockpit op deze locatie uitkozen als plaats van inslag.
Er zijn vier air-to-air raketten die aan een dergelijke beschrijving voldoen en die in staat zijn om een groot passagiersvliegtuig neer te halen door de cockpit te vernietigen. Dit zijn een Franse Magis-2, een Israëlische Shafrir, een Amerikaanse AIM-9 en een Israëlische Python. Alle vier raketten met een klein bereik.
Bij nader onderzoek en door simulatie, vielen de eerste 3 af door zaken als type warhead of besturing, maar de Israëlische Python gaf een volledige match.
De Python is uitgerust met een matrix-imaging infrarode zoeker. Dit stelt deze raket met relatief kleine warhead in staat een groot vliegtuig aan te vallen en op de meest kwetsbare plaats te treffen. De warhead bestaat uit fragmentatie elementen van vastgestelde maat en slechts van één type. Daarnaast is dit ook het type raket wat afgevuurd kan worden door een Sukhoi-25KM. Georgië is in het bezit van 3 van dergelijke SU-25KM gevechtsvliegtuigen en bezit een arsenaal van Python-4 en Python-5 raketten. De modificatie van het toestel is uitgevoerd door het Israëlische Elbit Systems en de Python raketten zijn ook door het Israëlische Rafael geleverd aan Georgïe. Standplaats van deze toestellen is de luchthaven van Tblisi sinds 2000. Een SU-25KM, uitgerust met 2 Python raketten, is voor een leek bijna niet te onderscheiden van een standaard SU-25 uitgerust met 2 R-60/R-73 raketten (zoals de Oekraïense luchtmacht er vele bezit).
Links een Rafael Python-5 onder een SU-25, Rechts een R-60M onder een SU-25.
Zoals ik op 20 februari al schreef, deden er 2 Sukhoi-25KM toestellen mee aan NAVO operatie “Sea-Breeze” mee. Deze operatie liep af op 17 juli 2014, waarna deze toestellen naar Tbilisi zijn teruggevlogen. Ik weet intussen uit zeer betrouwbare bronnen, dat beide toestellen een tussenlanding hebben gemaakt op de luchthaven van Dnipropetrovsk. Officieel om te tanken, maar ze zijn hier ook opnieuw van wapens voorzien. Tijdens oefening “Sea-Breeze” droegen beide SU-25KM toestellen geen air-to-air raketten, maar ze verlieten Dnipropetrovsk volledig bewapend met 2 air-to-air raketten en beide met een 23mm kanon in een wapenpod onder de vleugel. Helaas heeft niemand de moeite genomen foto´s te maken van de toestellen op 17 juli. Vliegtuigspotters zijn op de luchthaven van Dnipropetrovsk niet welkom. Sinds het ontslag van Ihor Kolomoyskyi als gouverneur van Dnipropetrovsk is veel personeel op de luchthaven vervangen of overgeplaatst. Het kostte veel moeite om nog in contact te komen met “oud” medewerkers van de luchthaven, die mij iets over de gebeurtenissen op 17 juli konden vertellen.
Feit is, dat beide toestellen zijn bijgetankt op deze luchthaven en richting Donetsk zijn vertrokken. Na hun “geheime” missie zijn ze geland op luchthaven Tblisi. Van levering van Python raketten aan de basis Dnipropetrovsk heb ik (nog) geen bewijsstukken, maar alles laat een paper trail achter heb ik al lange tijd geleden ontdekt. Wie deze raketten heeft geleverd, ga ik zeker nog uitvinden.
su25km-6
Georgische SU-25KM. Ooit had Georgië er 4. TAM heeft deze upgrade samen met Elbit Systems ontwikkeld, in een poging om veel verouderde SU-25 toestellen te kunnen upgraden. Het werd een financieel fiasco en uiteindelijk zijn er maar 4 omgebouwd, welke echter wel volledig aan NAVO standaarden voldoen qua navigatie, communicatie en vuurgeleiding. Ook is dit het enige SU-25 model met een drukcabine. In de oorlog tegen Rusland, viel het toestel echter erg tegen. Op dit moment heeft Georgïe er nog 3.
We kunnen ons nu een beeld vormen met welk wapen MH17 uit de lucht geschoten is. Dit beantwoord niet de vraag waarom? Waarom zou Oekraïne (met hulp van Georgië) moedwillig een burgervliegtuig uit de lucht halen? Ik schrijf heel doelbewust moedwillig, want waarom zouden er anders 2 SU-25KM toestellen gevechtsoperaties boven Oost-Oekraïne ondernemen? Waarom heeft Oekraïne MH17 neergehaald en waarom zo een moeite doen om een Sovjet Buk raketsysteem als wapen aan te duiden? Waarom geeft Amerika zijn radarbeelden van 17 juli 2014 niet vrij? Tot en met 17 juli was er een Amerikaanse AWAC operationeel boven de Zwarte Zee. Deze moet alles hebben kunnen vastleggen.Ik ga proberen hierop een passend antwoord te geven.
Het motief:
Zoals ik reeds eerder heb geschreven, hebben een aantal landen grote financiële belangen in Oekraïne. De Donetsk bekken bezit veel grondstoffen als steenkool, en schaliegas. Juist dit schaliegas is Amerika enorm in geïnteresseerd. Het is ook absoluut in het belang van Amerika, dat de Donetsk regio stevig in handen is van Poroshenko en Yatenyuk, om zo een Oekraïens/Amerikaanse onderneming als Burisma Holdings Ltd dit kostbare gas te kunnen winnen (samen met Shell en Chevron als belangrijkste investeerders). Bekend is dat deze onderneming in handen is van de (toen nog) gouverneur van Dnipropetrovsk, Ihor Kolomoyskyi en geleid wordt door de zoon van Joe Biden, de Amerikaanse vice-president, Hunter Biden en Devon Archer, stiefzoon van John Kerry. De plannen achter deze onderneming komen van de voormalige Oekraïnse minister van Ecologie en Grondstoffen, Nikolay Zlochevsky. Ihor Kolomoyskyi mag met recht één van de machtigste en rijkste Olichargen van Oekraïne worden genoemd. Hij was ook de man die Poroshenko aan de macht hielp, zoals hij eerder Tymoshenko aan de macht hielp. Om zijn plannen uit te kunnen voeren, heeft hij geen belang bij opstandige “separatisten”, die zijn belangen dwarsbomen en ontginning, van de reeds aan hem toegekende schaliegasvelden, uitstellen of onmogelijk maken. Het is ook daarom dat hij miljoenen uitgaf om zijn eigen private militias in het leven te roepen zoals het Donbass, Azov, Aidar, Dnepr-1, Dnepr-2 bataljon. Dit zijn de mannen die het hardste vochten tegen de separatisten en beschikking hadden over tanks, buk-raketsystemen, zware artillerie en luchtondersteuning vanaf Dnipropetrovsk luchtmachtbasis om de weg vrij te maken voor hun baas en opdrachtgever.
Militairen uit Oekraïne moesten helpen bij het aanbrengen van gaswinningsinstallaties in de buurt van de Oost-Oekraïense stad Slavyansk, een stad die ze volgens persagentschap Novorossiya gedurende maanden hebben gebombardeerd: “Burgers worden onder militaire bescherming ingezet om boorinstallaties te plaatsen. Meer materiaal wordt aangevoerd en het leger omcirkelt de toekomstige gaswinningslokatie.”
Naast de Oekraïense president Poroshenko, heeft deze Ihor Kolomoyskyi nog meer machtige vrienden. Ik zou een heel lange lijst kunnen maken, maar namen als Victoria Nuland, John McCain, John Kerry, Joe Biden en Michail Saakasjvili (voormalig president van Georgïe en nu adviseur van Poroshenko en gouverneur van Odessa) zijn een paar bekende. De belangen die in Oekraïne spelen zijn dan ook zeer hoog. Naast Kolomoyskyi, heeft ook Amerika reeds miljarden in Oekraïne geïnvesteerd. Geld wat natuurlijk iets moet gaan opbrengen.
Op 17 juli loopt de strijd in Oost-Oekraïne al niet zoals Kolomoyskyi en Amerika hoopten. De pro-Russische separatisten vechten harder als verwacht en lijken er in te slagen het zwakke Oekraïense leger te kunnen verslaan (al of niet met hulp van Russische troepen). Amerika is bereid om Poroshenko en zijn Oekraïense leger te steunen, maar stuit op weerstand binnen de EU en de NAVO. De publieke opinie moet veranderd worden en de separatisten moeten “bad guys” worden, verfoeid door het Westen. Kolomoyskyi heeft een idee en Amerika steunt hem daarin.
De militias van Kolomoyski hebben de beschikking over Buk-M1 raketwerpers( en getrainde operators, opgeleid in Georgïe) uit het Sovjet tijdperk en deze worden in de dagen voorafgaand aan 17 juli in de directe nabijheid van het front geplaatst, bij het dorpje Shakhtarsk, met de bedoeling een duidelijk signaal aan de Wereld af te geven. Een andere reden om ze daar te plaatsen bestond ook niet, de separatisten bezaten geen luchtmacht. Of Kolomoyskyi en zijn mannen er echt voor hebben gekozen om een toestel vol Nederlanders neer te halen of een toevallig overvliegend passagiersvliegtuig, is mij tot op heden niet bekend. Nederland is een zeer trouwe NAVO partner en zeer beïnvloedbaar door Amerika. Wanneer MH17 een doelbewuste keuze is geweest, dan is er ook grote kans dat een aantal Nederlandse politici op de hoogte waren. Deze 196 Nederlandse slachtoffers kunnen door hen als collateral damage zijn ingecalculeerd.
Het is vanaf het begin opzet geweest om MH17 met een Buk raket neer te halen. Daarom stonden deze raketwerpers ook opgesteld bij Shakhtarsk. Alle filmpjes die op het internet zijn verspreid rondom 17 juli, waarop te zien zou zijn hoe separatisten met een oude buk rondrijden en het beroemde youtube filmpje van Igor Strelov, zijn op voorhand al gemaakt door de mensen van Kolomoyskyi (sommige zelfs al op 16 juli online gezet). Toch is er iets misgegaan.
De hele operatie was voorbereid en gepland door Svyatoslav Oliynik, de rechterhand van Ihor Kolomoyskyi. Deze heeft op 17 juli dan ook het voorrecht zijn baas te vertellen dat MH17 is neergehaald, maar door een air-to-air raket. Dit weet ik, omdat Svyatoslav Oliynik zit te chatten op 17 juli met Valery Geletey (minister van Defensie tot 14 oktober 2014), Borislav Bereza (lid van de Rada, extreem Joods en goede vriend van Kolomoyskyi) en Anatoly Gricenko (lid van de SBU en presidentskandidaad in 2014). Svyatoslav verteld klaar en duidelijk dat Ihor vreselijk kwaad is dat MH17 op verkeerde wijze is neergehaald en al het voorbereidende werk nu tevergeefs is geweest (de filmpjes). Hij zegt ook, dat hij niet weet hoe hij dit aan Pjotr moet gaan vertellen (Petro Poroshenko), omdat deze hem levend zal gaan villen. Hoe ik dit weet? Heel simpel, deze mannen waren aan het chatten via facebook en dat is erg gemakkelijk te hacken. Alle chatsessies heb ik in mijn bezit.
Het was Amerika al bekend voor het drama op 17 juli, dat MH17 zou worden neergeschoten met een Buk-M1. Hun hele mediacircus was hier al op voorbereid. Dat MH17 uiteindelijk door een vliegtuig is neergeschoten, was een misrekening en moest worden rechtgezet met alle beschikbare middelen. Het was ook al vlak na de crash, dat mannen van de SBU op de crashsite rondliepen (heb ik documenten van) om bewijzen te “planten”.
De SBU heeft echt alle moeite gedaan om het Buk verhaal omhoog te houden met valse verklaringen, valse foto´s en filmpjes. Helaas hadden ze alleen geen invloed op getuigen. Veel boeren en bewoners in de omgeving van Torez zijn niet erg “Kiev” gezind en weigeren hun verhaal aan te passen. Is het u wel eens opgevallen dat wij die ook nooit op televisie zien?
f
We weten dus nu uit welke hoek de opdracht kwam en we kennen een aantal van de verantwoordelijken. Hieruit blijkt duidelijk de onschuld van de pro-Russische separatisten. Het is een politiek spel geweest om het Westen te doen laten geloven dat deze “verzetsmensen” uit Donetsk en Luhansk hierachter zaten en het Westen heeft dit als zoete broodjes geslikt. Het motief was een verstoorde relatie met Rusland om zo de NAVO te kunnen uitbreiden (Amerikaans) en geld en gasvelden (Kolomoyskyi). Uiteindelijk heeft Amerika een groot deel van zijn zin gekregen, Kolomoyskyi daarintegen niet. Alle verantwoordelijke mannen rondom Kolomoyskyi zijn of ontslagen, of uit hun officieel ambt gezet door Poroshenko. Kolomoyskyi en Poroshenko hebben ernstig ruzie gekregen, waardoor Kolomoyskyi zelfs uit zijn ambt van gourverneur van Dnipropetrovsk is gezet en ze laaiende ruzie hebben gekregen over het beheer van Naftogaz. Hunter Biden en dank zij zijn invloedrijke vader alsnog zijn zin gekregen. Binnenkort bouwt Burisma een grote gasterminal in Oekraïne om daar te vullen met Amerikaans LNG. Biden heeft dit geregeld met Yatsenyuk en zijn zoon Hunter mag de baas gaan spelen. Op deze manier willen Poroshenko, Yatsenyuk en Biden de invloed van Rusland in Oekraïne verminderen.
En Michail Saakasjvili? Tsja, die is nu genaturaliseerd Oekraïner geworden en is één van Poroshenko´s belangrijkste adviseurs en sindskort gouverneur van Odessa. Zijn rol in het verhaal wordt duidelijk op prijs gesteld. Zijn invloed bij de Georgische luchtmacht was groot genoeg om 2 toestellen een omweg te laten vliegen. En ook al staat hij op de lijst van gezochte misdadigers, niemand zal hem uitleveren aan Georgïe. In ruil zal Georgïe nog wel een NAVO lidmaatschap krijgen.
Nu de publieke opinie tegen het Rusland van Putin is en tegen de separatisten in het bijzonder, staat voor Amerika de weg open om het leger van Poroshenko met wapens te gaan bevoorraden. Als het aan Amerika ligt, kan dan eind van dit jaar begonnen worden, met het schoonvegen van het Donbas bekken en de separatisten of op te ruimen of ze naar Rusland te doen vluchten. Amerika heeft echter buiten Kolomoyskyi gerekend. Deze zint op wraak en zijn militia´s zijn nu onrust aan het stoken in West-Oekraïne. Het zou me niets verbazen als Poroshenko binnenkort het leven laat.
Lees het interview van de DPR leider Alexander Zakharchenko (origineel Engels: novorossia.today.)
Vertaling
Aleksandr Zakharchenko – Over liefde, dood, oorlog en leven
op: 16 Juni, 2015
Exclusief interview met het hoofd van de Volksrepubliek Donetsk voor “Ukraina.ru” internet hulpbron.
~
– Hoe is de oorlog te beginnen voor u?
– Je weet wel, het begon in een vrij banale manier – met internet nieuws. Ik keek naar de situatie in Kiev op het einde van 2013. Toen ben ik werkelijk weg gegaan naar Kiev om te zien met mijn eigen ogen zien wat er gaande was daar. En ik realiseerde me dat dat de oorlog begon.
– Toen u terug kwam thuis, vond U uzelf aan de frontlinie. Wat voelt een persoon op zo’n moment, als hij rechtop staat en moet schieten?
– Ik zal het u eerlijk zeggen: er was geen onbevreesdheid of roekeloosheid. Ik ben een gewoon mens. Gewone mensen worden bang. Het is angstig als de kogels over je hoofd fluiten – je hebt dan een groot probleem om op te staan. Degenen die het ervaren hebben, zullen mij begrijpen. De eerste drie stappen zijn de moeilijkste, daarna neemt instinct het over. U heeft vast het goede oude commando gezegde wel eens gehoord: “Niemand, behalve wij”. Je realiseert je dat er niemand is behalve jezelf, en je stormt je naar voren! Met zand tussen je tanden, met gebalde vuist, ga je vooruit, want er is geen andere weg. Iemand moet het doen.
– U noemde angst. Bent u bang om te sterven?
– Nee, ziet u: als je aan de frontlinie staat, wordt de angst voor de dood saai. Slechts één angst blijft over: dat als je wordt gedood, je dan niet kunt slagen in wat je doet. Dit is misschien het belangrijkste gevoel.
– Hoe zit het met het verlies van vrienden en kameraden? Er zijn verschillende soorten van angst, toch ?
– Je lijkt te proberen om de samenstellende delen eruit te lichten. De angst voor het verliezen van vrienden en kameraden, die in de achterhoede zitten – deze angst, integendeel, drijft je om vooruit te gaan, wat er ook gebeurd. Ziet U, hier vervangt de ene angst de andere angst. De taak is geslaagd. De vijand is verslagen. En voor wat betreft de gevolgen – goed, de gevolgen zijn verschillend voor verschillende mensen.
– Herinnert u zich uw eerste slag?
– Ik herinner het me. Het was in de regio Lugansk. Na die strijd ging ik zitten en werd me bewust van iets heel beangstigends. Ik realiseerde me dat de vijand niet zal stoppen, dat het door zal gaan. Echter, kijkend naar de mensen die mij net een half uur eerder probeerden te doden, zag ik hen als dezelfde jonge jongens, 25 jaar oud, misschien een beetje ouder dan mijn eigen zoon, en ik was geschokt door de gedachte dat zij ook slavisch zijn. Toen besefte ik tegen wie wij aan het vechten waren. De gruwel was dat het mogelijk is om die mensen voor de gek te houden, om ze om die manier te bedriegen. Dat was werkelijk een afschuwelijk gevoel. Om eerlijk te zijn, voelde ik medelijden met hen.
– Je droeg een T-shirt van een van de pers-conferenties met het citaat “Bolwerk [“Oplot”- de naam van een Volks-militie eenheid, onder leiding van Zakharchenko] – leef scherp“. Wat betekent ‘leef scherp‘ ? Waar is de Kracht, broeder ? [Dit lijkt een woordgrapje te zijn met ‘Star Wars’: “Where is the Force”.]
– Het ligt in de Waarheid. Allereerst, “scherp leven” is de manier waarop iedere man moeten leven. Ziet U, men kan niet half-zwanger zijn, of een halve man zijn. Een man moet scherp leven. Niet in de zin dat een man een gespierde persoon zou moeten zijn – maar hij moet een mannelijke ruggengraat hebben. Als een persoon een ruggegraat heeft – niet alleen een man, maar een vrouw ook – daan heeft hij uithoudingsvermogen. De conditie is belangrijker dan fysieke kracht, omdat het uithoudingsvermogen elke barrière doorbreekt. Fysieke kracht heeft een bepaalde limiet, maar uithoudingsvermogen is grenzeloos. Deze onbegrensde kracht is het leven zelf. Maar de kracht moet rechtvaardig zijn.
– In Shakhtersk verenigde je de eenheden in één leger. Veel mensen beweren dat het in Shakhtersk was (en niet in Snezhnoye, bijvoorbeeld) dat je de militie mannen hebt geïnspireerd om te vechten… Wat gebeurde er toen?
– Het was een kritiek punt daar in Shakhtersk op dat moment. Nadat de vijand de stad Slavyansk had veroverd, werd Shakhtersk een krachtpunt dat we ons niet konden veroorloven te verliezen. Als we de stad Shakhtersk zouden verliezen en niet in staat zouden zijn om het direct te heroveren, dan zou er nooit een Volksrepubliek Donetsk bestaan hebben als zodanig. De vijand had een kritische hoeveelheid kracht vergaard, alle reserves ingezet, alles wat ze bij elkaar konden krijgen. In de eerste dagen van de Shakhtersk verdediging overtrof de vijand ons tienvoudigd. Onder dergelijke omstandigheden probeerden we om mensen te laten inzien dat soms het terugkrijgen van je vrijheid het enige doel in het leven is. Zelfs door te sterven vecht je voor het leven. Dat wil zeggen, door te sterven kan de richting van het leven veranderen. Dat was de reden waarom ik rechtop ging lopen, niet wegduiken voor het vijandelijke vuur, maar tussen de loopgraven in lopen. Het punt is, als de jongens zien dat de commandant rechtop loopt en niet wegduikt, dan beginnen ze zijn voorbeeld te volgen. Ieder vind de moed in zijn ziel die naar boven moest komen. Het was toen dat ik de moed in hen wekte die zij nu laten zien. Het was nodig, alhoewel ik zelf bang was.
– Wie is denk jij dat de vijand is ?
– Als je doelt de Oekraïense soldaten die aan de andere kant van het front zitten – dat zijn slechts kinderen. Elke keer als ik praat met gevangenen, zien ze de werkelijkheid van de situtie in 2 tot 3 dagen in en veranderen hun gezichtspunt. De echte vijanden zijn de machthebbers, die ons land aanvallen, de huurlingen, de Verenigde Staten van Amerika die het conflict in de Oekraïne geprovoceerd hebben, en het corrupte gespuis dat de naam draagt van de Oekraïense autoriteiten draagt.
– En wat zeggen de gevangenen in het algemeen ?
– Ze zeggen dat ze dachten dat hier alleen apen woonden, dat de stad in puin ligt, en dat wij de laatste overgebleven burgers aan het beroven zijn tussen de rotzooi. Ze dachten dat hier Russische soldaten waren, terroristen, half dronken “gewatteerde jassen” en “Colorado kevers” [exacte betekenis onbekend, nvdv]… Desondanks als ze een mooie stad zien, die is opgeruimd, waarin mensen een wandeling langs de straten maken en de kinderen spelen, dan veranderen ze van gezichtspunt. Aan de andere kant, snapt u, is er ook een ander probleem: wanneer zij hiereen gestuurd worden, wodrt hen verteld dat zij een mijn krijgen en 50 slaven. Dat is waar ze hier voor zijn. Ze hongeren naar land en slaven.
– Op enkele honderden meter afstand van de frontlinie wonen er nog steeds mensen. Hele families weigeren om hun huizen te verlaten.
– Voor u om dit te begrijpen, moet ik U zeggen dat de mentaliteit van mijn landgenoten behoorlijk afwijkt. Margaret Thatcher heeft eens gezegd dat de psychologie van een mijnwerker vergelijkbaar met de psychologie van een soldaat. Beiden riskeren voortdurend hun leven. Dat gevoel is normaal voor deze mensen. Stel je voor dat ik vanmorgen naar een mijn ging – het zou kunnen dat ik nooit zal terugkeren. Je weet alles van gas ontploffing. De laatste was in de Zasyadko mijn. Onze vrouwen en kinderen zien dingen ook in een iets ander licht. We zijn een beetje anders. Kuzbass (kolenmijn bekken in Siberië) bewoners zullen ons begrijpen, de zeevaart zal ons te begrijpen. Dat wil zeggen, mensen die zich realiseren dat de dood altijd slechts op één stap afstand staat. Slechts één golf, één explosie en één kogel scheidt hun leven van het einde. Ze zijn diep van binnen soldaten. En deze psychologie laat niet toe dat zij hun huizen verlaten.
– Volgens de laatste rapporten van de frontlinie, probeert Oekraïne de Minsk overeenkomst te torpederen. Kunt u de bepalingen van het akkoord die worden geschonden door Kiev opsommen ? Wat is het doel dat de Oekraïense autoriteiten nastreven door dergelijke acties?
– Oekraïne probeert het niet alleen, ze zijn aan het vernielen. Alle bepalingen worden geschonden: het wapenstilstand regime, de terugtrekking van zware artillerie, economische kwesties, politieke kwesties. In feite was de overeenkomst van Minsk zoals die werd ondertekend door Poroshenko, bedoeld om ons offensief te beteugeling. Dat wil zeggen, hij probeerde het conflict te verplaatsen van een militaire context naar een politieke dimensie om het te bevriezen, om meer troepen te vergaren, om ze te trainen en bewapenen, enz. Op dit moment is dat proces bijna voltooid. Ze hebben hun krachten geconsolideerd, waardoor zij de Minsk overeenkomst niet langer nodig hebben. Provocaties gaat weer optreden, keer op keer. Uiteindelijk zullen die uitgroeien tot vijandigheden op grote schaal. Tot het moment dat we ze weer vangen in de volgende omcirkeling, zal Kiev de Minsk overeenkomsten niet herkennen.
– Volgens uw instinct, wanneer zal de full-scale vijandelijkheden beginnen?
– Ik als het hoofd van de staat heb toegang tot alle gegevens van inlichtingendiensten die we hebben, en ik moet zeggen dat ze elk moment kunnen beginnen. De krachten en middelen die zij hebben geconsolideerd stellen hen in staat de operationele tactiek taken uit te voeren, maar niet de strategische, natuurlijk, en deze kunnen elk moment starten. Dat werd bewezen door de gebeurtenissen in Maryinka. Niemand verwachtte dat ze een offensief zouden beginnen die nacht. We maakten ons er klaar voor, we voerden een zich ontwikkelende aanval uit. Toch verwachtten wij niet een zo grootschalige aanval. Gedurende de vier dagen van tevoren trachtten zij onze zwakke plekken te vinden en voerden zich ontwikkelende aanvallen uit. We bereiden ons voor. We geconsolideerden de krachten die nodig waren om de vijand ten alle tijden af te slaan. Naar mijn mening verdedigden wij ons grondgebied met vlag en wimpel. We vernielde offensief van de vijand.
– Is het project Novorossia [Nieuw-Rusland] nu bevroren of niet? Sommige politici beschouwen Donetsk en Lugansk als delen van Oekraïne, en dat de volgelingen van het Novorossia idee gaan proberen om hun doel te bereiken met de hulp van een constitutionele hervormingen in Oekraïne. Wat zit er achter dergelijke beweringen, naar uw mening?
– Wij verheugen ons op de uitvoering van dit project en we zullen blijven doen. Degenen die dergelijke beweringen doen hebben het recht op hun eigen visie. U moet zich realiseren dat we dit project opbouwen met onze eigen handen en ervoor betalen met onze eigen bloed, in tegenstelling tot die mensen, die beweren dat het is bevroren, beëindigd of wat dan ook. Voor ons is het één van de belangrijkste doelen waar wij voor vechten. Ik zal je niet nu vertellen hoe het eruit moet komen te zien. Ik zal niet ingaan op de details van onze visie, of speculeren over abstracte begrippen. Ik weet dat het zou moeten bestaan en dat het zal bestaan. Al het overige zal uiteindelijk duidelijk worden, en wij zullen het bespreken zodra dit Novorossia tot stand komt. We zullen bespreken welk grondgebied het zal omvatten, de plannen die het zal implementeren en welke kwesties het zal aanpakken in de politieke context.
– Is Novorossia mogelijk in de samenstelling van de Oekraïne?
– Nee. Ik ben verbaasd over het vermogen van journalisten om citaten uit hun context te rukken. Het is duidelijk dat er politici zijn die recht van spreken hebben, en andere die daar geen recht op hebben. Ik zal niet beweren of ik ergens recht op heb. Ik zal het volgende zeggen: ik zie niet mijzelf nog mij kant van het conflict als een onderdeel van Oekraïne of welk ander land dan ook. Ik zie ons als gelijkwaardige partners. Ja, ik zie ons als goede buren of gewoon buren. Ja, ik zie Novorossia [Novorossia] als een sterke Staat, maar ik zie Novorossia niet in de samenstelling van de Oekraïne. Dat wil zeggen, Novorossia kan bestaan als een getransformeerd Oekraïne. Dat zou zeker kunnen. Ik ben er honderd procent zeker van dat wat in Donetsk is gebeurd ook elk moment kan uitbarsten in Odessa, Kiev, Kharkov, Mukachevo [Transkarpathische regio van Oekraïne]. Ze hebben zich daar al tot de Mikachevo Volksrepubliek uitgeroepen. Besteed aandacht aan wat er gaande is in Lviv. De manier waarop we zullen communiceren met deze Republieken, de afspraken die we met hen zullen maken is een zaak voor de toekomst. Niettemin, vroeg of laat zal het gebeuren. Oekraïne als een staat is aan het einde van zijn mogelijkheden, zoals na de eerste luchtaanvallen op Donetsk en Lugansk duidelijk werd. Alles wat volgde was de lijdensweg van haar Soevereiniteit. Een nieuwe Staat wordt nu geboren – een vrucht van deze kwelling, deze dood van het oude systeem. Wat het zal worden hangt alleen van ons af. Echter, op dat moment moeten we er klaar voor zijn; we moeten een sterk leger hebben, goed getraind en gehard door de strijd.
~
Aleksandr Zakharchenko werd geinterviewed door Darina Yevtushenko.
Een Oekraïense grens bewaker opende afgelopen zondag avond grensoverschrijdend vuur op drie Russische burgers. Het resultaat was 1 man in het ziekenhuis met een schotwond.
Volgens een Russische ambtenaar waren de drie vakantiegangers de dag aan het doorbrengen bij een kunstmatig meer in de buurt van de grens, toen zij probeerden om een foto van zichzelf te maken met de grenspost als achtergrond. De Oekraïense bewaker schreeuwde naar hen om hiermee te stoppen, en opende het vuur.
Het incident vond plaats bij de Krasna Talovka grensovergang tussen het deel van de Lugansk regio dat door Kiev wordt beheerst, en de Russische Rostov regio, zei FSB Nikolai Sinitsyn tegen nieuwsorganisatie RIA Novosti. De Russische Federale Veiligheidsdienst onderzoekt de schietpartij op Russische burgers.
Kiev ontkent
Euro-maidan rebellen in Kiev ontkennen dat de schietpartij plaats heeft gevonden, en zeggen dat het de grenswachten verboden is over de grens te schieten, aldus Russia Behind The Headlines. De beschuldiging zou een provocatie zijn, aldus Kiev.
Een demonstratie van ultra-nationalisten in de westelijke stad Lviv in Oekraïne roep op tot het herinvoeren van de praktijk van pogroms tegen Joodse mensen. De Joodse mensen zouden de schuld van alle problemen zijn. De huidige leiders van Oekraïne zouden “Joodse macht” zijn, en vertegenwoordigers van het Joodse Kapitaal. De politie was wel aanwezig, maar greep niet in omdat de demonstratie van tevoren toegelaten was en er geen ongeregeldheden plaatsvonden, berichtte Cassad.
Ik ontving gisteren een boeiende email van iemand in Tblisi, die vertelde dat tijdens de NAVO oefening Breeze 2014, het Georgische leger (en luchtmacht betrokken) was. Ook al was Breeze voornamelijk een maritieme NAVO oefening, er was ook luchtmacht van Bulgarije, Roemenië, Turkije, Griekenland, Italië en Engeland bij betrokken. Het werd gehost door Oekraïne, in samenwerking met Georgische partners, welke ook een aantal vliegtuigen ter beschikking stelden.
